Herkese merhaba arkadaşlar,
Yıllarca ailemden ve özellikle annemden saklayarak yazdığım günlüklerimi, hayata karşı olan duruşumu ve düşüncelerimi burada sizlerle paylaşmaya karar verdim. Biliyorum ki bunları tüm ailem başta olmak üzere okuyacak. Olsun okusunlar. Artık yetişkin bir bireyim. Bunca yıldır beni bu kadar derinlemesine hiç tanımadılar aslında ya da ben izin vermedim. Liseye geçtiğimden beri onlara kendimi kapattım. Nedenini hiç sorgulamadım ama kendime bambaşka bir dünya yaratmışım onların haberin olmadan. Kendi dünyamı kurarken onları unutmuşum. Şu an anlıyorum ki aslında dünyamı oluşturmam için hep destek oldular. En zor anlarımda bile yanımda oldular. Hastayken, üzgünken, mutluyken, çaresizken… Dünyamı kuramama yardım ettiler aslında. İyi ki varlar, onlara sonsuz teşekkürler. Ama artık gerçekten yetişkin bir birey olup okulumu bitirip kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. Aşk hayatımdan uzun uzadıya bahsetmek isterdim fakat bunun için çok tepki göreceğimden şu anlık cesaret edemiyorum. Eğer ki yazılarımı okumaya başlarsanız ve severseniz benim sizlere anlatacağım çok ama çok hikayelerim var.
Sevgiyle kalın.